Jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin. Jego uboczny wpływ na gospodarkę mineralną roślin nie został dobrze udokumentowany. Celem badań było określenie oddziaływania jodu oraz doglebowego wnoszenia sacharozy na skład mineralny roślin szpinaku. W latach 2009–2010 w tunelu foliowym przeprowadzono doświadczenie wazonowe z uprawą szpinaku Spinacia oleracea L. ‘Olbrzym zimowy’ na glebie mineralnej. Badaniami objęto zróżnicowane kombinacje z przedsiewnym doglebowym stosowaniem jodu (w formie KI) i sacharozy: 1) –kontrola (nienawożona jodem i bez aplikacji sacharozy), 2) –1 mg I dm^-3 gleby, 3) –2 mg I dm^-3 gleby, 4) –1 mg I + 1 g sacharozy dm^-3 gleby i 5) –2 mg I + 1 g sacharozy dm^-3 gleby. W szpinaku oraz w glebie po uprawie oznaczono zawartość P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn, Al, Ba, Cd, Ce, Co, Cr i La techniką ICP-OES oraz zawartość Cl metodą nefelometryczną. Jod oddziaływał synergistycznie na pobieranie Mg, Na i Ce oraz Fe (dla Fe tylko wyższa dawka jodu) oraz antagonistycznie na pobieranie Cr przez rośliny szpinaku. Po zastosowaniu jodu w dawce 2 mg I dm^-3 gleby, w porównaniu do nawożenia jodem w niższej dawce, odnotowano zwiększenie zawartości Na, Fe, Zn i Al oraz obniżenie zawartości P, S, Cu i Ba w szpinaku. Łączne użycie jodu i sacharozy (w porównaniu do nawożenia roślin samym jodem oraz w odniesieniu do kontroli) powodowała istotny wzrost zawartości K, S i Mo oraz obniżenie zawartości Mg, Fe, Ba, Co i La w szpinaku.

3-13