Najczęściej do oznaczenia jodu w próbach środowiskowych wykorzystuje się tetrametyloaminę (TMAH) –związek szkodliwy dla zdrowia i życia człowieka. Dlatego też otwartą kwestią jest poszukiwanie innych, równie szybkich i łatwych do wykonania (ale mniej szkodliwych dla zdrowia człowieka niż TMAH) metod umożliwiających porównywalne oznaczenie jodu w próbach środowiskowych. Celem badań było określenie przydatności oznaczenia jodu w szpinaku po inkubacji prób z 2% kwasem octowym w porównaniu do standardowej procedury analitycznej z TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Badaniami objęto próby szpinaku z dwóch doświadczeń wegetacyjnych (wazonowego i polowego) obejmujących zróżnicowane pod względem dawki nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne roślin jodem w formie KI i KIO₃. Badania wykazały stosunkowo dobrą przydatność inkubacji prób z 2% kwasem octowym do oznaczania zawartości jodu w szpinaku. Jednakże na statystyczną istotność zależności (współczynników korelacji), pomiędzy zawartością jodu oznaczanego w TMAH (zmienna x) i w 2% kwasem octowym (zmienna y), decydujący wpływ miała forma, dawka i sposób aplikacji jodu podawanego roślinom w czasie uprawy. W doświadczeniu wazonowym wartość współczynnika korelacji pomiędzy zmiennymi była statystycznie istotna i wynosiła r = 0,66. W doświadczeniu polowym wartości współczynników korelacji (pomiędzy zmienną x i y) dla grupy roślin dokarmianych dolistnie KI oraz KIO₃ były statystycznie istotne i wynosiły odpowiednio r = 0,99 i r = 1,00. Łączna analiza porównawcza dla danych z obydwu doświadczeń wykazała, że współczynnik korelacji pomiędzy zmienną x i y był istotny statystycznie i wynosił r = 0,80. Średni odzysk jodu z prób fortyfikowanych po inkubacji z 2% kwasem octowym wyniósł 91,1% ±17,7% (n = 15), a po inkubacji z TMAH kształtował się na poziomie 89,3% ±30,7 (n = 15).

29-38