W Polsce Salix myrsinifolia Salisb. osiąga południowo-zachodnią granicę zwartego geograficznego zasięgu, toteż liczba naturalnych stanowisk tego gatunku jest ograniczona. Celem badań było określenie zawartości glikozydów fenolowych w korze wierzby czarniawej ze stanowisk naturalnych, ocena warunków siedliskowych oraz zasobów tego gatunku w Polsce środkowo-wschodniej. W korze pobranej z jednorocznych pędów S. myrsinifolia oznaczono zawartość glikozydów fenolowych. Scharakteryzowano zbiorowiska roślinne z udziałem tego gatunku, a w pobranych próbkach glebowych oznaczono pH, materię organiczną oraz makro- i mikroelementy. Kora wierzby czarniawej charakteryzowała się bardzo wysoką zawartością glikozydów fenolowych i może być traktowana jako potencjalne źródło salicylanów. Zbiorowiska roślinne z udziałem tego gatunku wykształciły się spontanicznie na torfowiskach węglanowych przekształconych w związku z eksploatacją torfu oraz rolniczo zagospodarowanych. Liczba naturalnych stanowisk Salix myrsinifolia jest niewielka, a pozyskiwanie kory ze stanu naturalnego ograniczone. Celowe wydaje się wprowadzenie tego gatunku do uprawy.

75-88