W ostatnich lat wiele uwagi poświęca się skażeniu środowiska metalami ciężkimi. Za główne źródło tego zanieczyszczenia uważa się przemysłową działalność człowieka, spalanie paliw kopalnych, motoryzację, hutnictwo i inne procesy technologiczne. Na zanieczyszczenie środowiska metalami szczególnie narażone są tereny silnie uprzemysłowione i duże ośrodki miejskie. Poszukuje się metod taniego oczyszczania środowiska z metali ciężkich. Jedną z takich metod może być fitoremediacja, wykorzystująca rośliny do fitoekstrakcji tych metali. W przeprowadzonym doświadczeniu badano fitoekstrakcję niklu przez Poa pratensis L., odmiana ‘Evora’, Festuca arundinacea Schleb., odmiana ‘Asterix’ oraz Festuca rubra L. sensu lato, odmiana ‘Jasper’. Wybrane gatunki traw gazonowych stosowane są w mieszankach trawnikowych. Rośliny posadzono w sztucznie zanieczyszczone metalami ciężkimi podłoże. Celem przeprowadzonych badań było stwierdzenie, który z zastosowanych gatunków traw gazonowych, posadzonych w podłożu zanieczyszczonym metalami ciężkimi będzie akumulował największe ilości niklu oraz czy wprowadzone wzrastające dawki metali ciężkich do podłoża będą miały wpływ na wzrost i świeżą masę części nadziemnych badanych gatunków traw gazonowych. Wzrastające dawki metali ciężkich, niezależnie od terminu zbioru nie wpłynęły istotnie na świeżą masę części nadziemnych badanych traw. Spośród badanych gatunków traw, rosnących w zanieczyszczonych metalami ciężkimi podłożach, gatunkiem wykazującym największą zdolność do akumulacji niklu okazała się Poa pratensis L. ‘Evora’ oraz Festuca arundinacea Schleb. ‘Asterix’. Najmniejszą średnią zawartość niklu stwierdzono u Festuca rubra L. sensu lato ‘Jasper’. Badane gatunki traw gazonowych, a zwłaszcza Poa pratensis L. ‘Evora’ i Festuca arundinacea Schleb. ‘Asterix’ mogą być wykorzystywane do zagospodarowania gleb skażonych niklem.

155-173