W bezglebowej uprawie pomidora pod osłonami głównymi czynnikami decydującymi o wysokości i jakości uzyskanego plonu są rodzaj użytego podłoża uprawowego oraz skład pożywki pokarmowej dozowanej pod rośliny. Badania przeprowadzone w szklarni w latach 2005–2007 miały na celu określenie wpływu rodzaju podłoża z wełny mineralnej, perlitu i keramzytu oraz dwu rodzajów pożywki pokarmowej o zróżnicowanej koncentracji makroskładników (EC I – 2.4 mS·cm^-1 i EC II – 3.6 mS·cm^-1) na plonowanie oraz skład chemiczny liści i owoców pomidora odmiany 'Cunero F₁' uprawianego w cyklu wydłużonym (22 grona). Uprawę prowadzono z wykorzystaniem kroplowego systemu fertygacji, z zamkniętym obiegiem pożywki, bez recyrkulacji. W przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono istotnych różnic w plonie ogólnym oraz handlowym owoców pomidora uprawianego w badanych podłożach. Rodzaj podłoża nie miał również istotnego wpływu na średnią masę jednego owocu i liczbę owoców z rośliny. W obiektach nawożonych pożywką o wyższej koncentracji makroskładników (EC II) odnotowano istotnie większy plon handlowy, większą masę jednostkową owoców oraz mniej owoców niehandlowych w porównaniu z pożywką podstawową (EC I). W liściach roślin nawożonych pożywką zawierającą 25% więcej makroskładników (EC II) odnotowano istotnie więcej azotu ogółem, potasu, wapnia i magnezu. Owoce roślin nawożonych pożywką o wyższej koncentracji makroskładników (EC II) zawierały istotnie więcej suchej masy (5.71%), azotu ogółem (2,41% s.m.), fosforu (0,32% s.m.), potasu (4,23% s.m.), wapnia (1096 mg·kg^-1s.m.) oraz mniej witaminy C (17.2 mg·100 g^-1 św.m.) w porównaniu do owoców z roślin nawożonych pożywką podstawową o EC 2.4 mS· cm^-1. W badaniach nie stwierdzono istotnego wpływu rodzaju podłoża na zawartość witaminy C, cukrów, azotu ogółem, fosforu wapnia i magnezu w owocach pomidora

247-258