Przedstawiono różne funkcje i formy elementów architektonicznych, jakimi są: balkony, loggie, okna balkonowe i wykusze. Początkowo balkony występowały jako elementy obronne, związane z murami i basztami, taką rolę pełniły również wieże, skąd strażnik miejski mógł oglądać całe miasto. W budownictwie mieszkaniowym balkony pojawiają się w średniowieczu, spotykane są w renesansie i baroku, w okresie secesji przeżywają rozkwit formy, a w czasach współczesnych ożywiają elewacje przez zastosowanie światłocienia. Balkony wewnętrzne spotyka się w pałacach w formie krużganków, w kościołach katolickich stanowią miejsce dla chóru i organów, a w zborach protestanckich są przeznaczone dla wiernych. Pod względem konstrukcyjnym i materiałowym balkony zmieniały się zgodnie z postępem techniki budowlanej – najpierw były wykonywane z kamienia i drewna, z biegiem lat doszło żeliwo, stal walcowana i wreszcie żelbet.

51-60