Założenie ewidencji gruntów w latach 60. XX wieku było procesem niezależnym od funkcjonowania ksiąg wieczystych. Księgi hipoteczne, zbiory dokumentów oraz księgi wieczyste stanowiły wiarygodne zbiory danych o nieruchomościach. Wpisy dotyczące oznaczeń parcel i działek ewidencyjnych pochodziły z różnych okresów, czasem odwoływały się do map sporządzonych przed 1939 r., niekiedy był to tylko opis granic nieruchomości, w wielu przypadkach był to rejestr pomiarowy i mapa regulacji gruntów zgodnie z Dekretem o reformie rolnej. Nowoczesne techniki komputerowej budowy warstw map wektorowych i rastrowych ułatwiają pracę dochodzeniową granic nieruchomości. Dokumentacja pomiarowa sporządzona w latach 40. jest obecnie nieaktualna w treści podmiotu, jak i granic przedmiotu władania.

15-22