Zwój szyjno-piersiowy lub gwiaździsty należy do części szyjnej układu współczulnego. U zwierząt powstaje on z połączenia zwoju szyjnego doogonowego ze zwojem piersiowym pierwszym, a często także ze zwojem piersiowym drugim. Badania przeprowadzono na 20 kociętach rasy pers [7 płci męskiej i 13 płci żeńskiej), pochodzących z 58. dnia ciąży. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że zwój szyjno-piersiowy powstaje w następstwie zwartego połączenia się trzech lub czterech zwojów: szyjnego doogonowego (GCca), piersiowego pierwszego (GTh), piersiowego drugiego (GTh2), piersiowego trzeciego (GTh). Położony jest na odcinku C–Th. Cechuje się on zmiennym położeniem w stosunku do odcinków szyjnego i piersiowego kręgosłupa (skeletotopia) oraz zmiennym kształtem (owalny, podłużny, trójkątny, podłużny z wyraźnym przewężeniem). Morfometria badanego zwoju szyjno-piersiowego wykazała, że ze względu na stronę ciała najdłuższy zwój szyjno-piersiowy występuje po stronie lewej u samic (3,016 mm), najkrótszy po stronie prawej także u samic (2,790 mm). Najszerszy zwój występuje natomiast u samców po stronie prawej (1,758 mm), najwęższy zaś u samic po stronie lewej (1,418 mm).

11-20