Liście sałaty są bardzo bogatym źródłem witamin, mikro- i makroskładników oraz związków biologicznie aktywnych. Jednakże rośliny te zawierają również związki antyżywieniowe, takie jak azotany i azotyny, których poziom zależy od warunków uprawy i przechowywania. Celem badań było określenie wpływu dolistnego stosowania CaCl₂ przed zbiorem na akumulację azotanów i azotynów w całych liściach i blaszkach liściowych świeżej i przechowywanej sałaty. Materiał badawczy stanowiła sałata odmiany Omega, uprawiana w szklarni. Roztwór CaCl₂ zastosowano w stężeniach 0,1M i 0,2M na sałatę, 20 i 10 dni przed zbiorem. Po zbiorze, część roślin została bezpośrednio poddana analizie, natomiast pozostałe rośliny były przechowywane w 4°C przez 7 i 14 dni w ciemnych foliach polietylenowych. Większe stężenie azotanów i azotynów stwierdzono w świeżych całych liściach niż w blaszkach liściowych. Dolistne traktowanie roślin CaCl₂ przed zbiorem spowodowało spadek poziomu azotanów i wzrost poziomu azotynów w całych liściach roślin świeżych. Największe zmiany zaobserwowano po zastosowaniu stężenia 0,1M CaCl₂. Podczas przechowywania sałaty, w blaszkach liściowych roślin nietraktowanych CaCl₂ zaobserwowano większe stężenie azotanów i azotynów w porównaniu do roślin świeżych. Traktowanie sałaty CaCl₂ spowodowało istotny spadek zawartości azotynów w całych liściach roślin przechowywanych przez 7 dni, natomiast w blaszkach liściowych wyższe ilości azotynów akumulowały się w sałacie przechowywanej w warunkach chłodniczych podczas całego okresu eksperymentalnego.

27-35