Celem przeprowadzonych badań było (i) określenie poziomu zasiedlenia uprawianych w Polsce odmian życicy trwałej, kostrzewy łąkowej i kostrzewy czerwonej, przez endofity z rodzaju Neotyphodium i Epichloë, (ii) wyizolowanie endofitów z zasiedlonych roślin oraz określenie ich antagonistycznego oddziaływania w stosunku do wybranych mikroorganizmów in vitro, (iii) określenie potencjalnego zagrożenia ze strony toksyn produkowanych przez aktywne asocjacje. Endofity wykrywano metodą barwienia, izolowano na pożywkę PDA i charakteryzowano. Następnie analizowano antagonistyczne właściwości uzyskanych izolatów w testach płytkowych oraz ekstraktów z nasion na szkiełkach mikroskopowych. Oznaczano także poziom ergowaliny oraz lolitremu B. Zebrano na terenie Polski 242 próby nasion życicy trwałej (124), kostrzewy łąkowej (61) i kostrzewy czerwonej (57). Grzyby endofityczne wykryto w 33 próbach życicy trwałej i 15 próbach kostrzewy łąkowej, a ich poziom zasiedlenia osiągnął odpowiednio 8 i 90%. Endofity wyizolowano z 3 prób pierwszego gatunku i 4 prób drugiego. Nie wykryto endofitów w próbach nasion kostrzewy czerwonej. Grzyby endofityczne wykazały silniejszy antagonistyczny wpływ w temp. 25°C. Najczęściej, i w największym stopniu hamowały one wzrost M. nivale, Rhizoctonia solani, Fusarium avenaceum i F. equiseti. Patogeny obligatoryjne Blumeria graminis, Puccinia coronata i P. graminis ssp. graminicola były niewrażliwe na wodne i alkoholowe ekstrakty z nasion E+. Najsilniejszymi właściwościami antagonistycznymi charakteryzowały się izolaty Fp28, Fp40 i w mniejszym stopniu Fp37 pochodzące z kostrzewy łąkowej. Ponadto nie produkowały one (Fp28, Fp37) lub tylko niewielkie ilości (Fp40) toksycznej dla zwierząt ergowaliny. Po dodatkowych testach mogą one zostać wykorzystane jako biologiczny czynnik poprawiający wartość użytkową i odporność na czynniki stresowe nowych odmian traw.

115-131