Amarantus posiada nie tylko wysokie walory żywieniowe (nasiona i liście), ale także prozdrowotne, ekologiczne, rolnicze oraz ozdobne. Celem niniejszej pracy było przeanalizowanie wpływu odmiany i rozstawy roślin oraz zróżnicowanego nawożenia NPK na plonowanie i zawartości Cu, Zn, Fe i Mn w nasionach, liściach i łodygach szarłatu (Amaranthus cruentus L.) odmiany Rawa i Aztek. Podstawę pracy stanowi trzyletnie doświadczenie polowe założone metodą losowanych podbloków (split-plot) w trzech powtórzeniach, w którym czynnikami zmiennymi były: odmiana rośliny i rozstawa, zastosowane na dwóch poziomach oraz nawożenie NPK na czterech. Uzyskane wyniki badań wskazują, że zastosowane czynniki doświadczalne przyczyniły się do istotnego zróżnicowania wielkości plonów Amaranthus cruentus. Amarantus reagował istotną zwyżką plonów na nawożenie NPK. Najwyższe plony uzyskano przy nawożeniu w dawce 90 kg N∙ha^-1, 60 kg P∙ha^-1 i 60 kg K∙ha^-1. Zastosowanie najwyższego nawożenia NPK (130 kg N∙ha^-1, 70 kg P∙ha^-1, 70 kg K∙ha^-1) wiązało się ze spadkiem plonowania rośliny testowej, bez względu na odmianę czy rozstawę roślin. Zastosowane czynniki doświadczalne w większości przypadków wywarły istotny wpływ na zawartość analizowanych mikroskładników w liściach i nasionach amarantusa. Analiza współczynników η_p² wskazuje, że w największym stopniu zmienność plonowania amarantusa wyjaśnia odmiana rośliny, zawartość miedzi, cynku i żelaza w liściach oraz miedzi i manganu w nasionach w największym stopniu wyjaśnia nawożenie NPK, z kolei zawartość manganu w liściach i cynku w nasionach – odmiana rośliny testowej.

245-261