Badania realizowano na podstawie dwóch doświadczeń trawnikowych, które założono w układzie split-blok split-plot w czterech powtórzeniach. Jednostką doświadczalną było poletko o powierzchni 1 m². Dla potrzeb badawczych zaprojektowano mieszanki trawnikowe. Kryterium podziału mieszanek stanowił udział kostrzewy czerwonej w siewie. W siewie czystym badano cztery odmiany kostrzewy czerwonej: Adio, Libano, Corail, Simone. W doświadczeniach – zarówno jednogatunkowym, jak i mieszankowym – badano następujące czynniki: rodzaj podłoża z dodatkiem hydrożelu (H) i bez dodatku hydrożelu (BH), lata badań (2003-2004). W doświadczeniach stosowano umiarkowanie intensywną pielęgnację. Pod koniec każdego okresu wegetacji ze wszystkich badanych poletek z miejsc wybranych w sposób losowy pobierano próbki darni wraz z systemem korzeniowym. Hydrożel powodował zwiększenie biomasy korzeniowej zarówno w murawach jednogatunkowych badanych odmian kostrzewy czerwonej, jak i w mieszankach. Spośród odmian kostrzewy czerwonej największą biomasę korzeniową wytwarzała polska odmiana Adio, a z mieszanek tylko te, które zawierały w swoim składzie 60 i 80% kostrzewy czerwonej. Działanie hydrożelu na wytworzenie biomasy korzeniowej muraw trawnikowych było szczególnie wyraźne, gdy w okresie letnim 2004 r. występowały posuchy. Może to świadczyć o jego korzystnym oddziaływaniu szczególnie w sytuacji niedoboru wody w glebie.

69-78