Badania przeprowadzono w uprawie pszenicy jarej w latach 2006-2007 i pszenżyta jarego w latach 2008-2009 w Boguchwale. Celem badań była ocena podatności różnych odmian pszenżyta jarego i pszenicy jarej na uszkodzenia powodowane przez wiosenne pokolenie niezmiarki paskowanej. Doświadczenie założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. Analizami objęto 9 odmian pszenżyta jarego oraz 16 odmian pszenicy jarej. Procent roślin uszkodzonych przez larwy niezmiarki paskowanej obliczano poddając analizie po 100 kolejnych źdźbeł na poletku. Analizy wykonano w czasie, gdy rośliny znajdowały się w fazie pełnej dojrzałości mlecznej ziarniaków. Uszkodzenie roślin klasyfikowano według skali trzystopniowej. Pszenica jara była uszkadzana w latach badań w stopniu wysokim, tj. średnio 41,6% roślin, natomiast pszenżyto jare w stopniu niskim – średnio 8,9%. Poszczególne odmiany pszenżyta jarego i pszenicy jarej były w różnych stopniach uszkadzane przez larwy niezmiarki paskowanej. Najmniej podatne na uszkodzenia były odmiany pszenicy jarej: Hewilla, Griva, Żura i Koksa, a pszenżyta jarego odmiany: Mieszko, Milkaro i Milewo.

97-106