U roślin depresję inbredową szacuje się, porównując żywotność pojedynków uzyskanych poprzez samozapylenie z pojedynkami krzyżującymi się swobodnie. W pracy badano wpływ chowu wsobnego na plon owoców i cechy plonotwórcze u truskawki (Fragaria × ananassa Duch.). Doświadczenia zostały przeprowadzone w latach 2004–2010 w Gospodarstwie Doświadczalnym UP w Felinie. Badano 10 odmian truskawki: ‘Kent’, ‘Selva’, ‘Elkat’, ‘Elsanta’, ’Paula’, ‘Ostara’, ‘Teresa’, ‘Senga Sengana’, ‘Chandler’ i klon hodowlany 1387, które samozapylano w celu uzyskania kolejnych potomstw wsobnych: S₁, S₂ i S₃. Po dwóch kolejnych cyklach samozapylenia znaczna część siewek S₁ i S₂, wywodzących się od 5 odmian, zamarła na skutek silnego spadku wigoru. Pięć pozostałych odmian zróżnicowanych pod względem pochodzenia, o współczynniku wsobności (F) przyjętym jako zero (F = 0), porównywano z trzema pokoleniami wsobnymi o spodziewanym współczynniku wsobności F = 0,5 (S₁), F = 0,75 (S₂) i F = 0,87 (S₃). Efekty różnego poziomu wsobności oszacowano dla następujących cech: liczby kwiatostanów, liczby kwiatów w kwiatostanie, plonu owoców z rośliny, liczby owoców z rośliny, średniej masy owocu, masy liści z rośliny i żywotności pyłku. U potomstwa stwierdzono zarówno dodatnią, jak i ujemną depresję wsobną pod względem badanych cech. Depresja inbredowa w pokoleniach S₁, S₂ oraz S₃ najsilniej przejawiła się pod względem masy liści z rośliny (wynosiła ona odpowiednio: ID = 62,5; ID = 66,2 i ID = 67,2). W pokoleniu S₂ średnia liczba owoców z rośliny zwiększyła się w stosunku do S₀ o 6,1%. W kolejnych pokoleniach wsobnych zmniejszył się poziom depresji pod względem średniej masy owoców z rośliny i wynosił odpowiednio: 52,5 w S₁; 36,6 w S₂ oraz 22,0 w S_3.

57-68