Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 11 (1) 2012
Tytuł
Wpływ rodzaju i stężenia cytokinin na rozkrzewianie in vitro Clematis viticella (L.) i Clematis integrifolia ‘Petit Faucon’
Autor
Marzena Parzymies, Marek Dąbski
Słowa kluczowe
eksplantaty wierzchołkowe, eksplantaty węzłowe, cytokininy, mikrorozmnażanie, rozkrzewianie
Streszczenie
Określenie rodzaju i stężenia regulatorów wzrostu w pożywce jest jednym z najważniejszych czynników udanego mikrorozmnażania. W celu optymalizacji rozmnażania in vitro Clematis viticella i Clematis integrifolia ‘Petit Faucon’ zbadano wpływ następujących cytokinin: kinetyny (KIN), izopentenyloadeniny (2iP), benzyloadeniny (BA) oraz tidiazuronu (TDZ) na wzrost i rozkrzewianie pędów Clematis viticella i Clematis ‘Petit Faucon’ in vitro. Stwierdzono, że do rozkrzewiania ekplantatów wierzchołkowych Clematis viticella najbardziej odpowiednią cytokininą jest KIN w stężeniu 10 mg·dm-3 lub 5 mg 2iP∙dm-3, natomiast dla eksplantatów węzłowych lepsza okazała się 2iP w stężeniu 0,62 mg·dm-3. Ekplantaty wierzchołkowe Clematis ‘Petit Faucon’ najlepiej rozkrzewiają się w obecności 2iP w stężeniu 20 mg·dm-3 lub KIN w stężeniu 10 mg∙dm-3, a węzłowe na pożywce zawierającej 2iP w stężeniu 1,25 mg·dm-3.
Strony
81-91
Cytowanie
Parzymies, M., Dąbski, M. (2012). Wpływ rodzaju i stężenia cytokinin na rozkrzewianie in vitro Clematis viticella (L.) i Clematis integrifolia ‘Petit Faucon’. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 11(1), 81-91.
Pełny tekst