Odżywianie mineralne moreli jest bardzo specyficzne i zależy od różnych czynników, takich jak: żyzność gleby, pH gleby, warunki pogodowe, odmiany, kłącza, nawozy, wiek drzew, itp. Z tych powodów, w latach 2008 i 2009 oceniamy poziom odżywienia pięciu odmian moreli (Vera, Aleksandar, Biljana, Harcot, Roxana) w 120 dni po pełni kwitnienia (DAFB), hodowanych na glebie kwaśnej w regionie Čačak (Serbia Zachodnia). Wyniki nie wykazywały statystycznie istotnych odchyleń w zawartości N, K i Ca w liściach moreli różnych odmian, w przeciwieństwie do znaczących różnic w zawartości P, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn i B. Wskaźnik ΣDOP wykazał, że średnia zawartość wszystkich makro- i mikroskładników odżywczych była poniżej optymalnej, oprócz P w obu latach oraz Mn i Cu w pierwszym roku badań. Niedostateczne zaopatrzenie w składniki odżywcze testowych odmian moreli wymaga dostosowania typów nawozów i zastosowanych dawek do typu gleby, zgodnie z analizą liści.

227-237