Materiał badawczy stanowiło 200 ejakulatów pobranych metodą manualną od 20 knurów użytkowanych w trzech stacjach unasienniania loch należących do Mazowieckiego Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt w Łowiczu. Ocenie poddano ejakulaty pobierane od każdego knura w odstępach jednego miesiąca. Od każdego knura pobrano 10 ejakulatów i w każdym z nich przeprowadzono ocenę budowy morfologicznej plemników. W każdym preparacie oceniono budowę morfologiczną 500 plemników, ze wskazaniem liczby plemników o prawidłowej budowie i morfologicznie zmienionych, wyróżniając formy ze zmianami głównymi i podrzędnymi według klasyfikacji Bloma. W celu porównania morfologii plemników poszczególnych samców opracowano klasyfikację jakości spermiogramu w sześciostopniowej skali, umożliwiającej przyznanie badanym ejakulatom oceny od 0 (dla ejakulatów o najgorszej morfologii plemników) do 5 (dla ejakulatów o najlepszej morfologii plemników). Stwierdzono, że ocena na podstawie klasyfikacji wielu spermiogramów knurów pozwala określić, jak duża część ejakulatów ma wysoką przydatność do inseminacji, a ile z nich nie nadaje się do unasienniania.

65-72