Celem podjętych badań było określenie zakresu zmienności cech morfometrycznych systemu korzeniowego wybranych odmian jęczmienia jarego. Do badań wykorzystano odmianę jęczmienia nagoziarnistego o nazwie Rastik, dwie odmiany jęczmienia nagoziarnistego (43302 i 41267) uprawianego dawniej w Polsce oraz tradycyjną odmianę jęczmienia oplewionego Bies. Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego. Korzenie zostały pobrane metodą świdrową i wypłukane w półautomatycznej, hydropneumatycznej płuczce, a następnie ręcznie rozdzielane i skanowane. Analizę obrazu przeprowadzono z wykorzystaniem programu komputerowego Aphelion. Obliczono wskaźniki morfometryczne takie jak sucha masa korzeni (RDM), gęstość długości korzeni (RLD), specyficzna długość korzeni (SRL), średnia średnica korzeni (MD). Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono występowanie najdłuższych i najcieńszych korzeni u prymitywnej odmiany orkisz 43302, natomiast orkisz 41267 wyróżniał się od pozostałych odmian znacznie mniejszym zagęszczeniem korzeni w badanych poziomach, przy podobnej masie. Odmiana oplewiona Bies wytwarzała korzenie najgrubsze, a zarazem najkrótsze, natomiast nagoziarnisty Rastik odznaczał się największym zagęszczeniem korzeni w badanej objętości.

3-9