Badania z uprawą Dactylis glomerata L. (odmiana Borna), Festuca pratensis Huds. (odmiana Ureus) i Lolium perenne L. (odmiana Inka) przeprowadzono w wazonach, w 4 powtórzeniach, w Katedrze Łąkarstwa i Kształtowania Terenów Zieleni. Do każdego z wazonu wysiano 8 nasion jednego z badanych gatunków. Po skiełkowaniu ziarniaków, gdy siewki osiągnęły fazę 2-3 liści, dokonano selekcji negatywnej, usuwając po 4 najsłabsze rośliny i wprowadzono czynniki doświadczalne w postaci następujących kombinacji nawozowych: kontrola – bez nawożenia, NPK – nawożenie mineralne, UG – użyźniacz glebowy, UG + NPK – łączone dawki jak dla kombinacji NPK i UG. Doświadczenie prowadzono w latach 2008-2010. Oceniano następujące cechy: plon biomasy nadziemnej (g s.m.· wazon^-1) i indeks zieloności liścia (SPAD). Wszystkie badane gatunki traw reagowały na zastosowane w eksperymencie nawożenie. Jednak istotnie najwyższe plony uzyskano na poletkach zasilanych mineralnie w połączeniu z użyźniaczem glebowym (średnio 96,97 g s.m.· wazon^-1). Największa ilość barwnika chlorofilowego wystąpiła w roślinach zasilanych użyźniaczem glebowym i połączeniem użyźniacza z nawożeniem mineralnym.

91-98