Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 11 (2) 2012
Tytuł
Wpływ rozstawy, formy korony i sposobu sadzenia drzew na wzrost i plonowanie dwóch odmian brzoskwini
Autor
Adam Szewczuk, Ewelina Gudarowska
Słowa kluczowe
Prunus persica, gęstość sadzenia, sadzenie w redliny, współczynnik plenności
Streszczenie
Jednym z czynników określających wczesność brzoskwini jest sadzenie drzew w dużej rozstawie. Jest to trudne z uwagi na zastosowanie generatywnych, silnie rosnących podkładek. Intensywny wzrost drzew brzoskwini może być modyfikowany poprzez sadzenie na redlinach oraz zmianę kształtu korony. Doświadczenie przeprowadzono w Stacji Badawczo-Dydaktycznej w Samotworze należącej do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. W doświadczeniu oceniono drzewa na podkładce siewka brzoskwini Mandżurskiej, odmian: ‘Suncrest’ i ‘Cresthaven’ posadzone wiosną 2006 r., w rozstawie: 3,5 × 1 m (korona osiowa), 3,75 × 2 m, (korona wrzecionowa), 4,25 × 3 m (korona kotłowa). Część drzew w rozstawie 3,5 × 1 m została posadzona w sposób tradycyjny, a część posadzono „w redliny”, które polegało na ustawieniu drzewek na powierzchni gruntu i obsypaniu systemu korzeniowego. Celem przeprowadzonych badań było określenie możliwości prowadzenia sadu założonego z drzew brzoskwini na siewce przy zastosowaniu osiowej formy korony i sposobu sadzenia „w redliny” na tle dwóch powszechnie stosowanych modeli sadu z drzewami prowadzonymi w formie korony wrzecionowej i kotłowej. Suma plonów z trzech pierwszych lat owocowania wskazuje na możliwość uzyskania wysokich plonów brzoskwini przy gęstym sadzeniu drzew w porównaniu z tradycyjnym modelem sadzenia i prowadzenia drzew brzoskwini. Najniższym poziomem plonowania charakteryzowały się drzewa obu badanych odmian posadzone w rozstawie 4,25 × 3 m i prowadzone w formie korony kotłowej. Wzrost drzew mierzony polem przekroju poprzecznego pnia zależał od odległości sadzenia drzew w rzędzie. Wyraźnie najsilniej rosły drzewa prowadzone w formie korony kotłowej i sadzone w rozstawie 4,25 × 3 m. Sadzenie drzew „w redliny” nie spowodowało wyraźnego zróżnicowania w plonowaniu i wzroście drzew posadzonych w rozstawie 3,5 × 1 m i prowadzonych w formie korony osiowej. Na podstawie przeprowadzonych badań można postawić wniosek, że wybór rozstawy i formy korony decyduje o poziomie plonowania drzew brzoskwini w pierwszych latach po posadzeniu.
Strony
83-92
Cytowanie
Szewczuk, A., Gudarowska, E. (2012). Wpływ rozstawy, formy korony i sposobu sadzenia drzew na wzrost i plonowanie dwóch odmian brzoskwini. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 11(2), 83-92.
Pełny tekst