Struktura powierzchniowych warstw owoców, budujących tzw. „skórkę” dwu odmian jabłoni uprawnych: ‘Lobo’ i ‘Boskoop’, przechowywanych przez 2 miesiące w przechowalni o kontrolowanej atmosferze, była analizowana w mikroskopach: świetlnym oraz elektronowym skaningowym. Epiderma owoców odmiany Lobo o gładkiej i śliskiej powierzchni odznaczała się występowaniem mikrospękań o jednokierunkowym przebiegu, które były mniej liczne i miały mniejszą głębokość niż u odmiany Boskoop. Powierzchnia owoców odmiany Boskoop była szorstka i sucha, a licznie występujące mikrospękania przebiegały różnokierunkowo wzdłuż ścian komórek epidermy. W mikroszczelinach, a także we wnętrzu przetchlinek owoców odmiany Boskoop zaobserwowano strzępki grzybni, których nie stwierdzono na powierzchni owoców odmiany Lobo. Badane odmiany jabłoni różniły się ponadto grubością pokładu kutykuli, wysokością komórek epidermy oraz liczbą warstw hipodermy.

105-116