Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 11 (2) 2012
Tytuł
Rozmnażanie Arnica montana L. metodą in vitro: istotnego w medycynie i zagrożonego gatunku zielarskiego
Autor
Agnieszka Surmacz-Magdziak, Danuta Sugier
Słowa kluczowe
mikrorozmnażanie, arnika górska, regulatory wzrostu
Streszczenie
Arnica montana L. jest cenną rośliną leczniczą wykorzystywaną od wiele lat w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. Tradycyjne metody rozmnażania w przypadku tego chronionego gatunku są mało wydajne, stąd zastosowanie metody kultur in vitro stwarza możliwość zwiększenia współczynnika mnożenia, co ułatwiłoby wprowadzenie arniki do uprawy polowej. Celem badań była ocena wpływu cytokinin i ich stężeń do mnożenia pędów oraz zróżnicowanego stężenia auksyny do ukorzeniania namnożonych pędów Arnica montana L. Rośliny arniki górskiej rozmnażano z wierzchołków pędów, które umieszczano na agarowym (0,7%) podłożu MS z dodatkiem NAA (0,1 mg ·l-1) oraz jedną z czterech cytokinin, tj. BAP, KIN, 2iP oraz Z w stężeniach: 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 mg ·l-1. Po 5 tygodniach kultury in vitro otrzymane pędy w celu ukorzenienia przenoszono na agarowe podłoże MS z dodatkiem NAA w ilości 0; 0,05; 0,1; 0,2 mg ·l-1. Najwięcej eksplantatów tworzących pędy oraz ich największą liczbę stwierdzono na pożywce MS z dodatkiem 0,5 mg·l-1 BAP. Na długość wytwarzanych pędów największy wpływ miała KIN w stężeniu 1,5 i 2,0 mg·l-1. W przypadku Z nie stwierdzono zmiany długości i masy pędów, zaś większą liczbę pędów obserwowano w stężeniach od 1,0 do 2,0 mg·l-1. Otrzymane pędy charakteryzowały się dużą zdolnością do ryzogenezy. Najwięcej pędów ukorzeniło się na pożywce zawierającej 0,1 mg·l-1 NAA. Na tej pożywce otrzymano również rośliny o większej liczbie i masie korzeni, natomiast najdłuższe korzenie stwierdzono przy stężeniu 0,05 mg·l-1 NAA.
Strony
127-140
Cytowanie
Surmacz-Magdziak, A., Sugier, D. (2012). Rozmnażanie Arnica montana L. metodą in vitro: istotnego w medycynie i zagrożonego gatunku zielarskiego. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 11(2), 127-140.
Pełny tekst