Do opisu i analizy prądów dryftowych (wiatrowych) wywołanych tarciem aerodynamicznym wykorzystuje się model Ekmana. Model ten można również zastosować w przypadku dużych cieków, do których należy zaliczyć ujściowe odcinki rzek. W bezpływowych rejonach takich cieków obserwuje się wpływ wiatru na pionowy rozkład prędkości wody. W pracy obliczono prędkości powierzchniowe za pomocą modelu Ekmana oraz spowodowane wiatrem zmiany prędkości powierzchniowych w ciekach za pomocą równania tachoidy dla wykładniczo-zmiennego w pionie współczynnika lepkości burzliwej. Założono różne koncepcje parametru a w opisie współczynnika lepkości burzliwej. Analizę przeprowadzono, przyjmując warunki panujące w dolnej Odrze.

39-44