W przeprowadzonych badaniach porównano budowę przewodów trawiennych świń, dzików i świniodzików. Materiał doświadczalny stanowiły 3 dziki, w tym samym wieku, charakteryzujące się taką samą masą ciała (40 kg, pełną dojrzałością fizjologiczną), jak również 5 świń i 5 świniodzików płci męskiej o pełnej dojrzałości fizjologicznej i średniej masie ciała 100 kg. Pomiary przewodu pokarmowego zwierząt doświadczalnych przeprowadzono według metodyki przyjętej przez Horszczaruka. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono u świń lepsze wykształcenie tej części przewodu pokarmowego, w której zachodzi wydajniejsze trawienie enzymatyczne niż bakteryjne. Uzyskane wyniki wskazują, że u dzików i świniodzików najlepiej rozwinięte są te odcinki, w których odbywają się procesy fermentacyjne. Długość jelita cienkiego u świń stanowiła około 83% całkowitej długości przewodu pokarmowego. U dzików udział ten był mniejszy o 11%, zaś u świniodzików jelito cienkie stanowiło 79% całkowitej długości przewodu pokarmowego. Uzyskane wyniki wskazują zróżnicowanie w ukształtowaniu się proporcji między poszczególnymi odcinkami przewodu pokarmowego w badanych grupach zwierząt.

47-54