Streszczenie: Podstawę opracowania stanowiły wyniki automatycznych, cogodzinnych pomiarów stężeń ozonu niskotroposferycznego pochodzące ze stacji imisyjnej WIOŚ, zlokalizowanej w Szczecinie przy ul. Andrzejewskiego. Stwierdzono, że w okresie badań obejmującym lata 2005–2007 największymi przeciętnymi stężeniami ozonu charakteryzowała się kalendarzowa wiosna, a najmniejszymi kalendarzowa jesień i zima. W ujęciu tygodniowym wykazano przewagę poziomu imisji weekendowej nad pozostałymi dniami tygodnia najsilniej zaznaczającą się w porze wiosennej. W przebiegu dobowym ozonu, zwłaszcza podczas wiosny i lata, występował wyraźny wzrost stężeń rozpoczynający się w godzinach rannych, z maksimum przypadającym na godziny od 15.00 do 18.00 (wg czasu UTC).

47-55