Parkom w miastach przypisuje się głównie rolę wypoczynkowo-rekreacyjną; nie bez znaczenia jest również funkcja, jaką pełnią w strukturze ekologicznej. Priorytetem w utrzymaniu parków są ich walory kulturowe, substancja historyczna oraz kondycja dendroflory. Niemal całkowicie zaniedbuje się warstwę runa, która jak wykazały przeprowadzone w Lublinie badania, niezależnie od wielkości i położenia ma w większości charakter synantropijny, a podejmowane działania pielęgnacyjne nie poprawiają walorów zarówno przyrodniczych, jak i estetycznych. W runie parków Lublina odnaleziono 174 gatunki, ale tylko w dwóch (Saski, Akademicki) ich liczba przekroczyła 100 gatunków. Wśród zbiorowisk roślinnych dominują murawy deptane lub formy przejściowe zbliżone do łąkowych, synantropijnych oraz okrajkowych. Wyraźnie brakuje nawiązań runa parkowego do zbiorowisk leśnych.

51-59