Porównanie wpływu uprawy konwencjonalnej i ekologicznej na właściwości soków z jabłek, gruszek i porzeczki czarnej prowadzone było w roku 2009. Analizami objęto 33 plantacje zlokalizowane w czterech województwach: małopolskim, podkarpackim, mazowieckim oraz lubelskim. Wszystkie gospodarstwa prowadzące uprawy ekologiczne posiadały ważne certyfikaty zgodne z rozporządzeniem EU 2092/91. Z uzyskanych owoców tłoczono soki mętne, w których po mineralizacji mikrofalowej w HNO₃ oznaczono zawartość składników pokarmowych: P, K, Mg, Ca, S, Fe, Zn, Mn, Cu, B, jak również Na, Cd, Pb i Ni (metodą ICP-OES). Ponadto oznaczono zawartość azotu amonowego i azotanowego metodą FIA. Analizowane czynniki: gatunek oraz sposób uprawy wpłynęły istotnie na zawartość oznaczonych składników mineralnych. Soki z porzeczki czarnej zawierały najwięcej: wapnia, potasu, magnezu, fosforu, siarki, żelaza, cynku i manganu oraz sodu. W przypadku wapnia, żelaza i manganu były to zawartości prawie 10-krotnie wyższe. Najwyższą zawartość miedzi oraz kadmu oznaczono w sokach z gruszek. Sok z jabłek wyróżniał się wysoką zawartością boru. Sposób uprawy wpływał istotnie na średnią zawartość badanych pierwiastków w sokach jabłkowych. Soki wyprodukowane z surowca ekologicznego zawierały mniej S, Na, Cu, B i Ni. Przeciwną tendencję: wyższe zawartości Ca, Mg, P, Na, Zn, Cu, B, Cd i Ni w sokach ekologicznych udowodniono w przypadku czarnej porzeczki. Dla soków gruszkowych udowodniono tylko różnicę w zawartości magnezu – soki ekologiczne zawierały mniej tego pierwiastka.Ca, K, Mg i P.

3-14