Zmęczenie gleby jest zjawiskiem coraz częściej występującym w polskich sadach przyczyniającym się do obniżenia opłacalności produkcji. Badania przeprowadzono w sadzie doświadczalnym na terenie RSGD w Przybrodzie w latach 2008–2010. Jabłonie odmiany Topaz posadzono na pięciu stanowiskach glebowych: 1 – bezpośrednio w rzędach wykarczowanego sadu jabłoniowego, 2 – w pasach ugoru herbicydowego wykarczowanego sadu jabłoniowego, 3 – w pasach murawy wykarczowanego sadu jabłoniowego, 4 – na stanowisku z czteroletnią przerwą w uprawie jabłoni, bez zabiegów przygotowawczych i 5 – glebie po uprawach rolniczych – nowina. W trakcie realizacji badań dokonano oceny wzrostu na podstawie powierzchni pola poprzecznego przekroju pnia i powierzchni blaszek liściowych oraz wysokości i jakości plonu. Badania wykazały istotny wpływ stanowiska glebowego na plonowanie drzew, które po dziesięciu latach uprawy po replantacji było bardzo niskie i wynosiło średnio 4 t·ha^-1 w przypadku jabłoni sadzonych bezpośrednio w miejscu wykarczowanych drzew, podczas gdy na nowinie dochodziło do 40 t·ha^-1. Wzrost drzew sadzonych na stanowisku po replantacji również był istotnie słabszy w porównaniu z jabłoniami wysadzonymi na glebie wcześniej użytkowanej rolniczo.

179-187