Endywia jest warzywem liściowym, mało znanym w Polsce, w porównaniu z Europą Zachodniej i Południowej. Zasługuje na uwagę ze względu na wysoką wartość odżywczą i gorzki smak powodowany przez laktony seskwiterpenowe. Celem badań przeprowadzonych w latach 2008–2009 było określenie wpływu nawozów mineralno-organicznych (Goëmar Goteo, Aminoplant) na plon i jakość endywii kędzierzawej (Cigal) i eskarioli (Excel). Uzyskane wyniki wykazały, że nawozy mineralno-organiczne nie wpłynęły na wielkość plonu badanych odmian. Najwyższy plon handlowy endywii i średnią masę rozety liściowej uzyskano w pierwszym terminie uprawy. Zawartość suchej masy była najwyższa w trzecim terminie uprawy. Najmniej azotanów kumulowały liście endywii odmiany Cigal. Najwyższa zawartość wapnia została zaobserwowana w pierwszym terminie uprawy. Zawartość potasu i fosforu kształtowała się na podobnym poziomie w pierwszym i drugim terminie uprawy. Nie stwierdzono wpływu zastosowanych preparatów na zawartość makroelementów. Zbadano wpływ nawozów mineralno-organicznych na zawartość flawonoidów. W liściach roślin traktowanych nawozami mineralno-organicznymi dochodziło do syntezy rutozydu i zwiększenia zawartości astragaliny (3-O-glukozydu kemferolu).

189-200