Nawożenie roślin ogrodniczych przyczynia się w znacznym stopniu do zwiększenia wielkości plonu, ale ma wpływ również na jego jakość. Azot, potas i siarka, należące do głównych makroskładników mogą w dużym stopniu wpływać na skład chemiczny części jadalnych warzyw. Celem przedstawionych badań było określenie wpływu dawki azotu oraz dawki i postaci potasu na gromadzenie suchej masy, N-NH₄, N-NO₃, Fe, Zn, Mn i Cu w liściach rokietty siewnej, uprawianej w szklarni w okresie wiosennym. Zastosowano (w g · dm^-3 podłoża): 0,3 i 0,6 N w formie Ca(NO₃)₂; 0,3, 0,6 i 0,9 K w postaci K₂SO₄ oraz KCl; 0,4 P; 0,2 Mg oraz mikroelementy (w mg · dm^-3 podłoża): 8,0 Fe (EDTA); 5,1 Mn (MnSO₄ · H₂O); 13,3 Cu (CuSO₄ · 5H₂O); 0,74 Zn (ZnSO₄ · 7H₂O); 1,6 B (H₃BO₃); 3,7 Mo (NH₄)₆Mo₇O₂₄ · 4H₂O). Zwiększenie dawki azotu oraz potasu powodowało istotne zmiany suchej masy (DW) roślin rokietty, a większy jej udział stwierdzono przy mniejszej dawce N niż przy większej. Zwiększenie dawki N zwiększyło zawartość N-NH₄ i N-NO₃, a wzrastająca ilość K w podłożu powodowała zmniejszenie ilości N-NO₃ w badanym materiale roślinnym. Rośliny żywione mniejszą dawka azotu gromadziły więcej żelaza i cynku oraz mniej manganu niż rośliny otrzymujące więcej tego składnika. Najwięcej żelaza gromadziły rośliny żywione najwyższą dawką K, natomiast najwięcej manganu stwierdzono u roślin, które otrzymywały najmniej tego składnika. Aplikacja K₂SO₄ jako źródła potasu, przyczyniła się do zwiększonej kumulacji żelaza, natomiast zastosowanie KCl powodowało zwiększoną koncentrację manganu w liściach rokietty.

211-221