Celem pracy było określenie stężenia selenu w surowicy krów mlecznych oraz ustalenie wpływu na kształtowanie się cech użytkowych i reprodukcyjnych. Badania przeprowadzono w gospodarstwie położonym na terenie Pomorza Zachodniego. Ogółem objęto badaniami 140 krów, które zostały dobrane metodą analogów, uwzględniającą stan fizjologiczny, kolejność laktacji, wydajność mleczną, wiek oraz genotyp. W poszczególnych grupach przeanalizowano następujące wskaźniki: wydajność mleczną (kg), wydajność tłuszczu (kg), zawartość tłuszczu w mleku (%), wydajność białka w mleku (kg), zawartość białka w mleku (%). Zawartość Se w surowicy oznaczono metodą spektofluorymetryczną. Z uzyskanych wyników badań wynika, że u 23,6% krów stwierdzono niedobór selenu, stężenie graniczne występowało u 39,3%, a stężenie fizjologiczne u 37,1% zwierząt. Średnia zawartość tłuszczu i białka w mleku krów była największa u zwierząt z granicznym stężeniem selenu i różniła się statystycznie (P≤0,01) w stosunku do grupy z niedoborem i fizjologicznym stężeniem selenu. Badania wykazały, że problem niedoboru selenu nadal istnieje w niektórych stadach bydła mlecznego na Pomorzu Zachodnim.

49-58