Analizę cech anatomicznych łodyg bobiku odmian: tradycyjnej Neptun i samokończącej Granit wykonano w dwóch fazach dojrzałości nasion – fizjologicznej i technicznej na odcinkach o długości 40 mm pobranych z międzywęźla tuż pod pierwszymi strąkami. Badane odmiany bobiku różniły się istotnie pod względem 8 z 15 badanych cech anatomicznych łodyg. Łodyga odmiany Neptun charakteryzowała się większą szerokością sklerenchymy oraz grubością i szerokością jej komórek, a także szerokością łyka i drewna. U odmiany Granit stwierdzono natomiast istotnie większą grubość warstwy miękiszowej i komórek drewna, a także większy udział tkanek w łodydze. Dojrzewaniu roślin towarzyszyło istotne zmniejszanie szerokości komórek skórki, grubości warstwy miękiszowej oraz grubości komórek sklerenchymy i łyka. Tylko 6 cech morfologicznych roślin było istotnie skorelowanych z budową anatomiczną łodyg bobiku, należały do nich: wysokość roślin i wysokość osadzenia pierwszego strąka, długość owocostanu, grubość ściany łodygi i jej średnica wewnętrzna oraz sucha masa rośliny bobiku. Istotne ujemne korelacje między cechami anatomicznymi łodygi a jej wytrzymałością na zginanie stwierdzono dla: szerokości komórek skórki, grubości warstwy miękiszowej i grubości łyka. Wskaźnik wytrzymałości przekroju łodygi bobiku na zginanie był dodatnio skorelowany z szerokością komórek skórki i grubością łyka.

57-64