W artykule zaprezentowano podstawy teoretyczne i praktyczny wyraz polityki konkurencji realizowanej w warunkach organizacji i funkcjonowania polskich rynków rolno-spożywczych. Podstawą prowadzenia przez rządy krajowe polityki konkurencji są założenia teorii ekonomii dotyczące ekonomicznej efektywności i dobrobytu konsumentów. Jak zostało wykazane, na wielu rynkach rolno-spożywczych w Polsce rola polityki konkurencji jest ograniczona. Po pierwsze jest tak ze względu niski poziom koncentracji rynków. W latach 2004–2010 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (polski organ ochrony konkurencji) prowadził 11 postępowań z zakresu naruszenia prawa konkurencji w tym sektorze. Ponadto tylko nieliczne spośród 137 decyzji dotyczących koncentracji zakończyły zakazem koncentracji lub zgodą warunkową. Po drugie wynika to z zasad Wspólnej Polityki Rolnej. Prawdopodobny wzrost znaczenia polityki konkurencji w tym sektorze może przynieść postępująca jego konsolidacja, a także reforma Wspólnej Polityki Rolnej.

143-153