Dla owoców jesiennych odmian jabłoni, takich jak ’Š ampion’ i ’Ligol’, przeznaczonych do długiego przechowywania kluczowe jest prawidłowe wyznaczenie terminu zbioru. Do przechowywania dłużej niż 3 miesiące można przeznaczać tylko owoce zebrane w stadium optymalnej dojrzałości zbiorczej, gdyż daje to gwarancję dużej zdolności przechowalniczej i wysokiej jakości po wyjęciu z chłodni. Badania mające na celu ocenę metody określania terminu zbioru oraz wyznaczenie wartości sumy temperatur aktywnych dla obu odmian przeprowadzono w latach 1999–2006 w chłodni i laboratorium Katedry Sadownictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Próby owoców zbierano co 4–5 dni, poczynając na kilka tygodni przed przewidywanym terminem zbioru. Dojrzałość w czasie zbioru określano na podstawie jędrności, zawartości ekstraktu, stopnia rozkładu skrobi, zmiany barwy zasadniczej skórki oraz kwasowości. W okresie optymalnego zbioru przeprowadzono 3–4 zbiory owoców, które przechowywano w chłodni przez około 3 miesiące. Zdolność przechowalniczą oceniano po równej liczbie dni dla każdego zbioru. Ocenę przeprowadzono na podstawie pomiarów jakościowych oraz oceny subiektywnej prowadzone przez panel ekspercki. W sadzie co 2 godziny mierzono temperaturę przez cały okres wzrostu. Otrzymane wyniki posłużyły do obliczenia (a) średniej temperatury dobowej, (b) sumy temperatur aktywnych dla temperatur bazowych 0,0°C, 4,0°C, 5,0°C, 10,0°C i 15,0°C. Osiem lat badań pozwolił na ustalenie sumy temperatur aktywnych dla odmiany ’Š ampion’ wynoszącej 2550 stopni oraz dla odmiany ‘Ligol’ wynoszącej 2600 stopni przy 0°C jako temperaturze bazowej. Dla 0°C jako temperatury bazowej wyniki były najbardziej powtarzalne. Metoda sumy temperatur aktywnych może być podstawową praktyczną metodą dla wyznaczania dojrzałości zbiorczej odmian ‘Š ampion’ i ‘Ligol’.

3-13