Badania dotyczyły charakterystyki niemieckich odmian śliwy (‘Jojo’, ‘Hanita’ i ‘Katinka), które są nadmiernie wrażliwe (nadwrażliwość) i/lub tolerancyjne wobec wirusa ospowatości w celu ustalenia żywotności, przedwczesnego rozwoju, plonu oraz głównych cech fizyko-chemicznych owoców hodowanych w serbskich warunkach agro-klimatycznych. Odmiany były zaszczepione na podkładkach śliwy ‘Wangenheim Prune’, rośliny uprawiano w rozstawie 4 × 1,5 m. Ocenie poddano: przekrój pnia, plon w przeliczeniu na jedno drzewo i na jednostkę obszaru, masę owocu i pestki, liniowe wymiary owoców, wskaźnik miąższu, średnicę średniej geometrycznej, sferyczność, format obrazu, powierzchnię, zawartość cukrów i rozpuszczalnych ciał stałych, kwasowość miareczkową oraz, odpowiednio, proporcje między nimi. Odmiana per se (genotyp) była czynnikiem wywierającym największy wpływ na żywotność śliwy, cechy plonu, cechy fizyczne, zawartość rozpuszczalnych ciał stałych, kwasowość miareczkową oraz krzywe cukrowe. Ocena składu chemicznego śliwy wskazuje na wielki potencjał niemieckich odmian dla rynku świeżych owoców, przetwórstwa owoców oraz ich suszenia. ’Katinka’ wydaje się szczególnie odpowiednia do konsumpcji w stanie świeżym, natomiast ‘Jojo” oraz ‘Hanita’ można zarekomendować do konsumpcji świeżej, do przetwórstwa oraz suszenia. Wszystkie trzy odmiany zaszczepione na ‘Wangenheim Prune’ można zarekomendować hodowcom w podobnych warunkach.

23-33