Celem pracy było udoskonalenie technologii rozmnażania hiacynta wschodniego in vivo przez zastosowanie sztucznego światła fluorescencyjnego o barwie sprzyjającej tworzeniu się cebul przybyszowych na ukorzenionych sadzonkach liściowych. Liście trzech odmian hiacyntów pobrane z roślin pędzonych w szklarni, ukorzeniano w torfie wysokim w pokoju wzrostowym pod lampami fluorescencyjnymi TLD 36W, emitującymi światło o barwie białej, niebieskiej, zielonej, żółtej i czerwonej. Światło o natężeniu 25 μmol·m^-2·s^-1 stosowano przez 12 godzin na dobę. Pod lampami o barwie białej, niebieskiej i czerwonej sadzonki liściowe tworzyły liczne i najdłuższe korzenie przybyszowe; ich masa była największa pod lampami o barwie białej. Barwa światła nie miała wpływu na liczbę tworzących się cebul przybyszowych u odmian ‘Anna Marie’ i ‘Blue Star’. U odmiany ‘White Pearl’ najwięcej cebul tworzyło się pod światłem o barwie białej, niebieskiej i zielonej. Wywarła natomiast korzystny wpływ na jakość cebul. Cebule największe o największej masie tworzyły się pod lampami o świetle białym i niebieskim.

157-164