Celem pracy było określenie wpływu ołowiu na rozmieszczenie „endogennego” żelaza w tkankach i płynach ustrojowych królików. Badania przeprowadzono na królikach mieszańcach, klinicznie zdrowych. Dwóm grupom podano dożylnie octan ołowiu w dawce 0,4 lub 2,0 mg Pb/kg, a trzeciej kontrolnej fizjologiczny roztwór chlorku sodowego. Po eutanazji zwierząt, tj. 72 godz. od podania octanu ołowiu pobrano próbki: wątroby, nerek, mózgu, mięśni szkieletowych, tłuszczu okołonerkowego, krwi i moczu, które mineralizowano na sucho w piecu muflowym w temperaturze 450 ºC. Żelazo oznaczano bezpośrednio w mineralizacie, metodą spektrofotometrii atomowo-absorpcyjnej na aparacie SP-9 firmy Pye-Unicam. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż poziom „endogennego” żelaza u zwierząt eksponowanych na sól ołowiu zależny jest od wielkości zastosowanej dawki. Octan ołowiu podany dożylnie w dawce 0,4 mg Pb/kg doprowadza do spadku poziomu „endogennego” żelaza w wątrobie i tkance tłuszczowej. Po zastosowaniu dawki 5-krotnie wyższej zaobserwowano istotny jego wzrost w nerkach i krwi.

11-17