Tilia cordata jest dobrym źródłem atraktantów pokarmowych dla pszczół. Owady te są głównymi zapylaczami kwiatów tego gatunku. Nektar wytwarzany jest w trichomowych nektarnikach kwiatowych zlokalizowanych na uwypukleniu nasadowej części działek kielicha. Na działkach kielicha o łódeczkowatym kształcie występują dwa rodzaje włosków mechanicznych: osłaniające nektarniki i zapobiegające wypływaniu nektaru. Maczugowate włoski sekrecyjne tworzące gęste skupienia są zbudowane z podstawy, trzonka i wielokomórkowej główki. Komórki wydzielnicze główki trichomów zawierają gęstą cytoplazmę i duże jądro komórkowe oraz charakteryzują się słabym stopniem wakuolizacji. Nektar gromadzi się na szczycie włoska, w przestrzeni tworzącej się między ścianą komórkową komórek główki a kutykulą. Kilkuwarstwowa, podepidermalna parenchyma gruczołowa o zwartym ułożeniu komórek zaopatrzona jest w wiązki przewodzące, które zawierają drewno i łyko. W wielu komórkach tej tkanki zaobserwowano plastydy zawierające drobne ziarna skrobi, natomiast w komórkach epidermy adaksialnej działek kielicha występowały związki fenolowe. W komórkach trichomów gruczołowych nie stwierdzono obecności skrobi, lipidów oraz związków fenolowych. Natomiast w tkance podgruczołowej występowały liczne chloroplasty, kryształy szczawianu wapnia oraz komory śluzowe.

63-74