Badania przeprowadzono w latach 2006–2011 w gospodarstwie na terenie woj. kujawsko-pomorskiego, utrzymującym około 290 krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej, o średniej wydajności blisko 11 000 kg mleka. W opracowaniu statystycznym wykorzystano procedury GLM i FREQ z pakietu SAS. Stwierdzono tendencję do skracania długości życia i użytkowania krów wysoko wydajnych, przy czym niepokojąca wydaje się wyraźna tendencja do wzrostu wśród ogółu wybrakowanych udziału krów młodych, zwłaszcza w pierwszej laktacji. Wykazano znaczącą, bo 32% intensywność brakowania. Procent niewymuszonych, zależnych od decyzji hodowcy brakowań, które obejmują sprzedaż do dalszego chowu, niską wydajność i starość, zmniejszył się z około 6% w latach 2006–2007 do około 2% w kolejnych latach. Krowy wysoko wydajne brakowano głównie z powodu jałowości i chorób układu rozrodczego (35,9%), chorób układu ruchu (15,1%), wymienia (13,1%), metabolicznych i układu pokarmowego (12,9%).

57-64