Wskutek eksploatacji złóż węgla brunatnego w rejonie Łęknicy (południowo-zachodnia Polska) prowadzonej do 1974 r. wykształciło się charakterystyczne pojezierze antropogeniczne złożone z ponad 100 zbiorników wodnych. W artykule przedstawiono wyniki badań bilansu hydrologicznego wybranych zbiorników tego pojezierza. Celem przeprowadzonych badań była analiza składowych bilansu i ocena ich roli w kształtowaniu poszczególnych elementów zlewni oraz rekultywacji terenów poeksploatacyjnych. W pracy wykazano, że roczny bilans zlewni zbiorników odpływowych analizowanego pojezierza antropogenicznego w Łęknicy wykazuje retencję ujemną (–14,14 mm), natomiast zbiorników bezodpływowych – retencję dodatnią (+276,90 mm). Ogółem stwierdzono umiarkowanie ujemny bilans wodny tego pojezierza, co wskazuje na możliwość rekultywacji poszczególnych zbiorników, jednak w ograniczonym zakresie.

27-44