Badania realizowano w latach 2007-2009 na podstawie doświadczenia polowego prowadzonego w układzie split-plot, w trzech powtórzeniach. W tym celu założono trawnik monokulturowy. W siewie czystym badano cztery gatunki traw gazonowych: życicę trwałą, kostrzewę czerwoną, wiechlinę łąkową i mietlicę pospolitą. W doświadczeniu zastosowano następujące czynniki badawcze: 1) rodzaj podłoża: a – bez hydrożelu „0” –kontrola; b – z dodatkiem hydrożelu umieszczonego na głębokości: 5; 10; 15 cm; 2) okrywa glebowa: a – gleba uprawna (P); b – torf ogrodniczy (T). Pod koniec każdego okresu wegetacji z poletek pobierano próbki darni wraz z systemem korzeniowym na głębokość 10 cm. Na ich podstawie dokonywano oceny suchej masy korzeni oraz na każdym krążku darni wyliczono liczbę pędów. W poszczególnych latach badań zarówno liczba pędów, jak i masa korzeniowa wytworzone przez badane murawy monokulturowe były zróżnicowane w odniesieniu do rodzaju podłoża. W pierwszym roku badań na podłożu z 5 cm głębokością umieszczenia hydrożelu badane monokultury wytwarzały największą masę korzeniową, a w drugim – liczbę pędów. Okrywa z torfu ogrodniczego w obu latach badań korzystniej wpływała zarówno na liczbę pędów, jak i masę korzeniową testowanych muraw monokulturowych.

17-24