W dostępnej literaturze związanej z rzepakiem ozimym niezbyt często określano wartość wskaźnika plonowania rolniczego (harvest index), zapewne ze względu na utrudnienia wywołane wielką łatwością pękania łuszczyn. Celem badań była ocena kształtowania się wartości wskaźnika plonowania rolniczego w zależności od wysokości cięcia różnych kategorii produkcyjnych roślin rzepaku ozimego, które omówiono w I części pracy. Rośliny zebrane z pól produkcyjnych suszono, ważono, a następnie odcinano 10-centymetrowe fragmenty pędów, symulując różne wysokości cięcia kombajnowego. Odcięte fragmenty ważono i mierzono ich średnicę. Ze względu na specyficzne rozłożenie suchej masy w dolnych odcinkach pędu głównego rzepaku, podwyższanie wysokości cięcia roślin w czasie zbioru żniwnego wpływało na poprawę wartości indeksu żniwnego. Cięcie roślin rzepaku ozimego na poziomie 60 cm podniosło wartości indeksu żniwnego o 0,08-0,09. Cięcie roślin rzepaku na poziomie 60 cm wydaje się technicznie łatwiejsze, z uwagi na fakt pozostawienia na polu grubszych fragmentów pędów – głównego i bocznych, w formie wysokiej ścierni, o szacunkowej masie 1967,5 kg·ha^-1, a takie rozwiązanie technologiczne może optymalizować zbiór w czasie żniw poprzez przyspieszenie wykonalności tej czynności.

57-64