Stosowanie pożywek do fertygacji może zmieniać chemiczne właściwości gleby. Pożywki dla borówki wysokiej są specyficzne, ze względu na charakterystyczne proporcje między składnikami pokarmowymi oraz kwaśny odczyn. Badania przeprowadzono w latach 2002–2004 na 10-letniej plantacji borówki wysokiej odmiany ‘Bluecrop’. Badano wpływ fertygacji 3 pożywkami (F-1, F-2, F-3) w porównaniu z nawadnianiem kroplowym (F-0) na zawartość makro- i mikroelementów oraz sodu i glinu w glebie. Fertygacja kroplowa pożywkami F-1 do F-3, w stosunku do nawadniania kroplowego F-0, zwiększała w warstwie ornej (0–20 cm) gleby zawartość K, Mg, Fe, Mn, Zn i Cu, natomiast pożywkami F-2 i F-3 zawartość P, S-SO₄ i B. Wpływ fertygacji na wzrost zawartości składników w warstwie podornej (20–40 cm) zaznaczył się głównie dla K i Mg. W wyniku stosowania fertygacji pożywką o najwyższej zawartości składników (F-3) nastąpił wzrost zawartości N-NO₃ w warstwie podornej. W obu natomiast warstwach zaznaczyła się tendencja do wzrostu zawartości N-NO₃ w wyniku stosowania fertygacji kroplowej w stosunku do nawadniana kroplowego. Fertygacja pożywką F-3 obniżała zawartość chlorków w warstwie ornej gleby a pożywkami F-2 i F-3 zawartość sodu. W wyniku stosowania fertygacji pożywkami F-2 i F-3 (pH 5.50) następowało obniżanie wartości pH (w H₂O) gleby w warstwie ornej (0–20 cm) w stosunku do nawadniania kroplowego (woda o pH 7,37). Nie stwierdzono natomiast wpływu fertygacji na wartość pH (w H₂O) gleby w warstwie podornej (20–40 cm). W wyniku obniżania wartości pH (w H₂O) zwiększała się zawartość glinu w warstwie ornej gleby. Fertygacja pożywkami F-1 do F-3, w stosunku do nawadniania kroplowego F-0, zwiększała wartość EC warstwy ornej gleby. Efekt ten zaznaczył się częściowo również w warstwie podornej.

59-68