Hyzop lekarski (Hyssopus oficinalis L.) jest wieloletnią rośliną pochodzenia śródziemnomorskiego. Surowcem jest ziele (Hyssopi herba) o wielokierunkowym działaniu leczniczym. Główną substancją biologicznie aktywną jest olejek eteryczny. Zawartość olejku oraz jego skład chemiczny decyduje o aromacie surowca. W okresie wegetacji rośliny zmienia się zawartość olejku eterycznego. Celem badań była ocena składu jakościowego i ilościowego olejku hyzopowego w zależności od fazy rozwojowej rośliny. Badania przeprowadzono w latach 2007–2008. Ziele hyzopu zebrano z roślin będących następujących fazach rozwoju: w fazie wegetatywnej (połowie czerwca), na początku kwitnienia (połowa lipca) oraz w pełni kwitnienia (połowa sierpnia). Ziele wysuszono w temperaturze 30°C, a następnie otarto na sitach o średnicy oczek 4–5 mm. Z ziela otartego otrzymano olejek eteryczny w procesie destylacji z parą wodną. Głównymi składnikami olejku hyzopowego były: cis-pinokamfon, trans-pinokamfon (ketony monoterpenowe), β-pinen (węglowodór monoterpenowy), germacrene D (węglowodór seskwiterpenowy) oraz elemol (alkohol seskwiterpenowy). W olejku z hyzopu zebranego w fazie wegetatywnej dominował trans-pinokamfon, jego zawartość malała w miarę rozwoju rośliny, natomiast zawartość cis-pinokamfonu wzrastała. Zawartość β-pinenu była największa w olejku z hyzopu ściętego w fazie wegetatywnej i ponad dwukrotnie mniejsza w olejku z roślin zebranych na początku i w pełni kwitnienia.

161-170