Zwalczanie chwastów jest ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym w uprawie kukurydzy, a termin jego wykonania ograniczony fazą rozwojową roślin decyduje o wysokości plonu i wyniku finansowym. W gospodarstwach ekologicznych wykorzystywanie chemicznych środków ochrony roślin jest jednak niedozwolone, dlatego na poziom uzyskiwanych plonów i efekty ekonomiczne uprawy tego gatunku duży wpływ ma mechaniczna regulacja zachwaszczenia. Celem badań była ocena ekonomiczna kukurydzy uprawianej na zieloną masę w zależności od sposobu pielęgnacji oraz dawki nawożenia w formie przekompostowanego obornika. Materiał badawczy stanowiły wyniki doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2009-2011 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG-PIB w Grabowie (woj. mazowieckie). Czynnikiem I rzędu były dawki obornika – 20 i 40 Mg·ha^-1, czynnikiem II rzędu – sposoby pielęgnacji: A – bez zwalczania chwastów (kontrola), B – pielnik szczotkowy, C – opielacz rzędowy, D – pielnik szczotkowy oraz obsypnik. W zestawieniu kosztów produkcji uwzględniono koszty bezpośrednie oraz pośrednie. Przeprowadzona analiza wykazała, iż na plon zielonej masy kukurydzy istotny wpływ miały zastosowane dawki obornika. Największe plony zanotowano, gdy do jej pielęgnacji zastosowano trzykrotnie pielnik szczotkowy. Plony świeżej, jak i suchej masy kukurydzy nawożonej dawką 20 Mg·ha^-1 były mniejsze od plonów kukurydzy, pod którą stosowano 40 Mg·ha^-1. Zaniechanie pielęgnacji mechanicznej w uprawie kukurydzy, niezależnie od dawki obornika, spowodowało redukcję plonów zielonej masy o około 38% w stosunku do poletek, na których chwasty zwalczano mechanicznie. Najkorzystniejsze wyniki finansowe możliwe były do uzyskania przy wykorzystaniu pielnika szczotkowego. Ten sposób odchwaszczania zapewnił również uzyskanie najmniejszego kosztu jednostkowego w odniesieniu do 1 t zielonej masy. Dodatni wynik finansowy bez płatności obszarowych osiągnięto przy wykorzystaniu wariantów technologicznych, gdzie stosowano mniejszą dawkę obornika (20 Mg·ha^-1), z zastosowaniem pielnika szczotkowego, opielacza rzędowego oraz na poletkach z wykorzystaniem pielnika i obsypnika.

5-14