Rośliny haploidalne kukurydzy otrzymuje się stosując techniki in vitro w procesie androgenezy w kulturach pylników i izolowanych mikrospor, jak również in vivo, pozyskując linie haploidów matecznych powstałe w wyniku zapylenia induktorem. Linie DH otrzymywane in vivo mają coraz większe znaczenie w hodowli heterozyjnej kukurydzy. Celem badań była ocena zróżnicowania genetycznego 11 potomstw haploidalnych kukurydzy, otrzymanych z krzyżowań wewnątrzgatunkowych z induktorem haploidów. Materiał roślinny pochodził z Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie. Do oceny zróżnicowania genetycznego użyto markerów RAPD (Random Amplified Polymorphic DNA), generowanych przy wykorzystaniu techniki PCR. Wartość współczynnika podobieństwa genetycznego Nei’a i Li [1979] pomiędzy poszcze-gólnymi liniami wyliczono w oparciu o polimorficzne 84 amplikony. Wartości współ-czynników podobieństwa genetycznego uzyskane dla linii podwojonych haploidów (DH – duble haploid) były stosunkowo wysokie i zawierały się w przedziale od 82 do 98%. Zastosowanie metody RAPD-PCR pozwoliło na wyodrębnienie genotypów o najmniej-szym podobieństwie genetycznym. Po wcześniejszym testowaniu na ogólną i specyficzną zdolność kombinacyjną linie te będą mogły stanowić materiał wyjściowy do tworzenia nowych odmian mieszańcowych kukurydzy, w których zostanie wykorzystany efekt heterozji.

15-22