Przeanalizowano czynniki wpływające na plenność samic szynszyli, a jednocześnie porównano plenność standardowych, beżowych i czarnych aksamitnych szynszyli. Analiza wariancji wykazała statystycznie istotny wpływ hodowcy (fermy), roku kalendarzowego, wieku samicy i typu barwnego na liczbę urodzonych i odchowanych szynszyli. Największe średnie arytmetyczne uzyskała odmiana beżowa – urodzonych 2,15, odchowanych 1,83 młodych w jednym miocie, odmiana standardowa – urodzonych 2,02, odchowanych 1,69. Najsłabsze wyniki uzyskały samice czarne aksamitne. Wyniki rozrodu osiągnięte na analizowanych fermach należy uznać za dobre. Częstotliwość występowania miotów o różnej liczebności urodzonych i odchowanych szynszyli była zróżnicowana, w zależności od typu barwnego. U szynszyli odmiany standardowej najczęściej występowały mioty o liczebności: 2 osobniki (40,28%) i 1 osobnik (31,17%); mioty po 3 osobniki występowały w 23,99%. Od odmiany czarnej aksamitnej najczęściej uzyskiwano mioty o liczebności z 1 osobnikiem (51,52%), taki sam procent (51,52) odchowało 1 osobnika. U odmiany beżowej najczęściej w miocie występowały 2 osobniki (40,48%), natomiast mioty liczące 3 i 4 osobniki występowały odpowiednio w 29,76 i 3,57%. Oszacowane korelacje fenotypowe dla cech rozrodu były zróżnicowane. Statystycznie istotne ujemne korelacje stwierdzono pomiędzy liczbą urodzonych a wiekiem samic (-0,180) i kolejnością wykotu (-0,167), oraz pomiędzy liczbą odchowanych a wiekiem samic (-0,209) i kolejnością wykotu (-0,153). Oznacza to, że starsze samice rodziły i odchowywały mniej młodych. Natomiast korelacje dodatnie stwierdzono pomiędzy liczbą urodzonych a liczbą odchowanych młodych (0,785). Uzyskane korelacje wskazują, że samice, które rodziły więcej młodych również odchowywały większą liczbę młodych. Wskaźniki powtarzalności cech reprodukcyjnych kształtowały się na niskim poziomie – urodzonych 0,198, odchowanych 0,231. Uzyskane wartości były nieznacznie większe od przedstawionych w literaturze i wskazują wprawdzie o małym, ale o znaczącym wpływie założeń genetycznych na wyniki rozrodu samic szynszyli.

113-124