Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 12 (4) 2013
Tytuł
Mikrorozmnażanie batata (Ipomoea batatas (L.) Lam.) z eksplantatów węzłowych
Autor
Anna Olek, Romuald Doliński
Słowa kluczowe
rozmnażanie in vitro, rodzaj pożywki, właściwości sadzonek
Streszczenie
Słodki ziemniak jest w klimacie umiarkowanym uprawiany stosunkowo rzadko. Nadają się do tego celu rejony, w których przynajmniej przez 3 miesiące temperatury są wyższe niż 15°C. Plantacje są zakładane po wiosennych przymrozkach za pomocą dobrze ukorzenionych sadzonek otrzymywanych z pędów wyrastających z bulw umieszczonych w ciepłym wilgotnym podłożu albo z roślin rosnących w szklarni. Taki sposób rozmnażania ogranicza możliwości zakładania dużych plantacji. Celem badań była ocena możliwości wytwarzania większej ilości wyrównanych, dobrze ukorzenionych sadzonek batata za pomocą kultur in vitro. Badano dwie odmiany: ‘Carmen Rubin’ i ‘White Triumph’. Eksplantaty węzłowe wykładano na dwie pożywki, które zawierały podstawowe składniki pożywki MS i regulatory wzrostu. Do jednej dodano 1 mg dm-3 gibereliny i 0,1 mg dm-3 kinetyny, do drugiej 0,5 mg dm-3 IAA. Indukcja organogenezy i regeneracja roślin zachodziły na jednej pożywce, bez pasażowania. W czasie dziewięciu tygodni, w dwóch cyklach mnożenia, z jednego pierwotnego eksplantatu wytworzono 4 rośliny. Właściwości sadzonek zależały od odmiany batata, masy eksplantatów i składu pożywek. Rośliny ‘Carmen Rubin’ miały średnią masę większą od roślin ‘White Triumph’, wytworzyły dłuższe pędy i dłuższe korzenie. Korzystną właściwością młodych roślin batata była duża zdolność do szybkiej aklimatyzacji.
Strony
117-127
Cytowanie
Olek, A., Doliński, R. (2013). Mikrorozmnażanie batata (Ipomoea batatas (L.) Lam.) z eksplantatów węzłowych. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 12(4), 117-127.
Pełny tekst