Phomopsis diachenii należy do grzybów coraz częściej notowanych na roślinach zielarskich z rodziny Apiaceae. Wobec udokumentowanej patogeniczności grzyba dla ziół, przebadano możliwości ograniczania wzrostu i rozwoju P. diachenii. Uwzględniono 2 preparaty biotechniczne: Biosept Active i Beta-chikol, 12 fungicydów z różnych grup chemicznych oraz szczep K 651 P. diachenii, uzyskany z kminku właściwego. Testy przeprowadzono metodą zatruwania podłoży hodowlanych każdym z preparatów i wszczepiania na nim inokulum P. diachenii. Miarą toksyczności preparatu był procent zahamowania wzrostu 4- i 8-dniowych kolonii grzyba na pożywce z preparatem w stosunku do kolonii kontrolnych. Efektywność hamującego oddziaływania Beta-chikolu na P. diachenii była znacznie większa niż efektywność Bioseptu Active. Wszystkie fungicydy ograniczały wzrost i rozwój P. diachenii, a efektywność hamującego działania była skorelowana ze stężeniem substancji aktywnej fungicydu. Za najbardziej perspektywiczny związek w ograniczaniu wzrostu i rozwoju P. diachenii uznano mankozeb.

69-83