Od wielu lat jest prowadzona ocena przydatności różnych podkładek dla moreli pod względem siły wzrostu drzew, poziomu owocowania, zgodności fizjologicznej z podkładką oraz ich zamierania. W wcześniejszych eksperymentach badano ałyczę, siewki moreli, odmianę śliwy Węgierka Wangenheima i inne. Doświadczenie na Dolnym Śląsku prowadzono na terenie Stacji Badawczo-Dydaktycznej UP w latach 2006–2011. Jednoroczne drzewka moreli na wegetatywnej karłowej podkładce Pumiselect^® wysadzono wiosną 2006 r. w rozstawie 4,0 × 3,2 m (780 drzew na 1 ha), w czterech powtórzeniach. Na każdym poletku oceniano 4 morele odmian ‘Harcot’ lub ‘Hargrand’, a w przypadku odmiany ‘Bergeron’ tylko 3 drzewa. W tym samym czasie wysadzono kolekcję 9 odmian moreli na siewce odmiany ‘Somo’, w rozstawie 4,0 × 4,0 m (625 drzew na 1 ha). Podczas niekorzystnych warunków pogodowych w okresie pierwszych czterech lat owocowania moreli istotnie większy plon z drzewa – ponad 40 kg – uzyskano dla odmiany ‘Harcot’ na podkładce Pumiselect^®. Plon pozostałych odmian nie przekroczył 30 kg. Wszystkie drzewa charakteryzowały się słabym wzrostem. Wstępna ocena podkładki Pumiselect^® dla moreli nie potwierdziła możliwości jej zastosowania dla odmiany ‘Hargrand’ ze względu na dużą śmiertelność drzew oraz drobnienie owoców w przypadku drzew ‘Bergeron’. Drzewa moreli na siewce ‘Somo’ rosły silniej. Ze względu na plonowanie drzew, jakość owoców i zdrowotność moreli za najbardziej przydatne do nasadzeń towarowych na terenie Dolnego Śląska uznano odmiany: ‘Heja’, ’Harcot’, ‘Karola’, ‘Leskora’ i ‘Łańcut’.

85-95